Petition to UNESCO - Against Discrimination of Macedonian Language

Моето име е Тодор Ношпал, роден во Скопје-Република Македонија, јас сум МАКЕДОНЕЦ, зборувам, размислувам и пишувам на мојот мајчин јазик-МАКЕДОНСКИ. Тоа е јазикот на моите предци, моите дедовци и прадедовци со векови наназад. Познат сум во мојата струка во мојата Македонија и пошироко дури до САД. Моите колеги ме препознаваат по мојата личност, моето име, знаат дека зборувам Македонски и дека сум Македонец. Може кој колку сака да ме убедува дека во модерните времиња во кои живееме моногу е важно Македонија да влезе во ЕУ и НАТО и затоа треба да бидеме демократи и да го смениме името, јазикот, треба да смениме се она што досега не учеле нашите предци-со други думи да ја смениме и заборавиме нашата ТРАДИЦИЈА.
Доста ми е од ваквите убедувања. Едноставно ТРАДИЦИЈАТА не ми го дозволува тоа, крвта која тече во мене. Немам кредибилитет за такво нешто да направам. Со векови наназад Грци, Турци, Бугари, Срби под закрила на старата курва ЕВРОПА пробувале да не избришат од светската мапа. Нашите предци не потклекнале и секогаш се бореле и животот го давале за да бидат препознаени како МАКЕДОНЦИ кои зборуваат на нивниот мајчин МАКЕДОНСКИ ЈАЗИК.
Мислам дека е доста со залажувањата од Европа и НАТО. Доста е со таканаречени преговори за името на нашата земја. Редно е да се каже на сите, а првенствено на домашните "пријатели" дека ние нашето име, нашиот јазик и нашата традиција не ја даваме и менуваме за ништо на светот. Со други думи нема компромис, ниту разумен ниту неразумен. Немаме визи, патиштата ни се отворени, само треба да се свртиме кон економијата и МАКЕДОНСКИОТ НАРОД, да размислуваме како нашите предци дека за добробит на МАКЕДОНСКИОТ НАРОД, ЈАЗИКОТ, ТРАДИЦИЈАТА вреди и животот да се даде, а не да се размислува колку поскапо да се продаде газот за лична корист.